Jacob Diaz is een voormalig soldaat die aan de slag gaat bij een groot technologiebedrijf genaamd Sliva. Zijn belangrijkste motivatie om dat te doen? Hij heeft een chip in zijn nek, genaamd de MindsEye, die voor problemen heeft gezorgd toen hij nog een soldaat was en zijn geheugen is daardoor een rommeltje. Weet MindsEye, een game van een van de makers van Grand Theft Auto, indruk te maken of het net zo’n rommeltje als Jacob zijn geheugen? Dat lees je hier in de review.
Het zal de meeste mensen niet ontgaan zijn dat MindsEye een allesbehalve vlekkeloze lancering had op 10 juni. Toen wij vorige week op de Budgetgaming-redactie alsnog een reviewcode in ontvangst mochten nemen, rees al snel de vraag wie zich aan de game wilde wagen. Nu ben ik er een groot voorstander van dat je games niet te snel af moet schrijven. En als een studio moeite doet om game-brekende bugs snel te fixen, vind ik dat iedereen een tweede kans verdient. Hoewel recentelijk door Leslie Benzies werd aangekondigd dat de game een herlancering gaat krijgen, beoordeel ik de game natuurlijk op de vorm zoals ik hem de afgelopen dagen gespeeld heb. Mocht de game in de toekomst een enorme upgrade krijgen, dan zullen we de game natuurlijk nog een tweede keer onder de loep kunnen nemen.
Een game over AI met zeer matige intelligentie
Het verhaal van Jacob “Jake” Diaz draait zoals gezegd dus om zijn verleden en zijn link met de MindsEye chip in zijn nek. Die chip zorgt er tijdens zijn missies ook voor dat hij een drone kan besturen; een drone die hij kan inzetten om sloten een elektrische stoot te geven of zelfs vijandige robots kan hacken en ze zo voor hem kan laten vechten. Deze opties komen overigens gaandeweg het verhaal beschikbaar. MindsEye is namelijk een enorm lineaire en verhaal gedreven third-person shooter. Met een druk op de cirkelknop kun je Jake achter cover plaatsen en vrij gemakkelijk tegenstanders uitschakelen. Dat deze tegenstanders makkelijk te doden zijn, is voornamelijk te wijten aan hun erg beperkte intelligentie. Veel meer dan op je aflopen om neergemaaid te worden zullen je tegenstanders namelijk niet doen. Hetzelfde probleem kwam ik tegen tijdens de momenten dat ik met een auto door de stad van Redrock aan het rijden was. Zo zijn er missies waarbij je een doelwit moet zien te achtervolgen naar een bepaalde bestemming, maar het kwam geregeld voor dat ik door andere weggebruikers werd getorpedeerd. De meeste automobilisten hebben werkelijk geen enkel besef of oog voor andere weggebruikers en zorgen vaak voor chaotische situaties.
Kleine lichtpuntjes in de duisternis
Dat klinkt natuurlijk als een vrij matig opgezet spel. En dat is precies wat MindsEye uiteindelijk is. Het verhaal is voorspelbaar en de weinige plotwendingen kun je eigenlijk vanaf het begin van de game al zien aankomen. De auto’s bewegen lekker tijdens het driften door bochten, zolang je ze op de weg weet te houden. Maar bots je per ongeluk kort tegen een rotsblok of een kleine oneffenheid op de weg, dan kan je auto zomaar meters gelanceerd worden.
De gezichtsanimaties en de voorgerenderde scènes die het verhaal uit de doeken doen zien er goed uit. Maar daar staat weer tegenover dat je tijdens het spelen heel vaak vastlopende animaties van vijanden of tijdelijke teamgenoten zult zien. Het zorgt ervoor dat MindsEye heel erg onaf aanvoelt. En dat het verhaal met een enorme cliffhanger eindigt is vooral frustrerend.
Freeroam zonder doel
Wanneer je het verhaal na een uur of acht hebt weten te voltooien, heb je nog de mogelijkheid om een aantal uitdagingen via het hoofdmenu te starten en krijg je toegang tot de Freeroam. De uitdagingen lopen uiteen van korte races, waarbij je van checkpoint naar checkpoint moet rijden voordat de tijd om is, en korte gevechten waarbij je alle tegenstanders binnen de tijdlimiet moet doden. Freeroam plaatst je in de map van Redrock en biedt zeventien missies om te voltooien. Ik vraag me alleen oprecht af waarom iemand dat zou willen doen. Je krijgt namelijk een volledig belachelijk ontworpen personage om mee te spelen, er is geen enkele vorm van structuur of mogelijkheid om je personage te verbeteren of ook maar uniek vorm te geven en de wereld is ontzettend levenloos. Er is gewoon geen enkele reden om die setting te verkennen.
Een mislukte lancering
Het lijkt daardoor alsof MindsEye op dit moment meer als een platform, om de komende maanden uit te bouwen, dan als een volwaardige game is gelanceerd. En op basis van de kwaliteit van de motion capture en gezichtsanimaties denk ik oprecht dat Build A Rocket Boy als studio zeker de potentie had om een betere game te maken dan het nu heeft afgeleverd. De grote vraag is natuurlijk of een herlancering, zoals recentelijk door de studio is aangekondigd, de boel recht kan trekken.
Ondanks dat de game een voorspelbaar verhaal heeft zijn de meeste personages wel aardig ontwikkeld. Het verhaal wordt tijdens de cutscenes ook prima uit de doeken gedaan. De auto’s voelen daarnaast prima aan, maar de physics laten zoals gezegd wel wat te wensen over. Ook de combat voelt solide aan, hoewel MindsEye zeker geen uitblinker is omdat de gevechten vrij simplistisch zijn. Koppel daar een ontzettend lineair verhaal aan vast, waarbij je geregeld missies ziet falen omdat het spel je soms geen ruimte geeft om weg te rijden door kamikaze wegrijders – en je snapt dat MindsEye duidelijk onaf aanvoelt. Het heeft potentie, maar in de huidige vorm komt dat absoluut niet goed uit de verf.
Conclusie
MindsEye voelt vooral als een game die nog een jaar langer in ontwikkeling had moeten blijven. De grootste bugs zijn weliswaar inmiddels gepatched, maar het spel bevat met Redrock een open wereld setting die totaal leeg en doods aanvoelt. Het verhaal kun je in een uur of acht voltooien, waarna je ook vrijwel zeker de platinum trophy hebt binnengesleept. Toch kan ik de game in de huidige vorm absoluut niet aanraden voor een nieuwprijs van zestig euro. Soms kun je een game vergelijken met een diamant die nog gepolijst moet worden om alles eruit te halen. MindsEye voelt echter als het stuk koolstof dat eerst nog onder grote druk en hitte tot een diamant gevormd moet worden. En zelfs dan is een flinke tijd polijsten zeker geen overbodige luxe.
8.8
5.2
168 
1)
16-07-2025 18:34
