Bloober Team draait al meer dan vijftien jaar mee en bracht in die tijd al flink wat games uit. Een aantal daarvan zijn prima ontvangen, maar de Poolse ontwikkelaar stond nooit echt hoog aangeschreven. Dat veranderde met de release van de Silent Hill 2 remake. Bloober Team heeft die game niet alleen op trouwe wijze eer aangedaan, maar voegde waar nodig ook extra diepgang toe.
Cronos: The New Dawn is hun volgende grote project. Het gaat hier om een sciencefiction horror-game met een retro-futuristische setting. De game speelt zich af in een fictieve socialistische utopie ergens in Polen waar iets een tijd geleden gruwelijk is misgegaan. De bewoners werden besmet door een mysterieuze ziekte die als ‘The Change’ wordt aangeduid. Slachtoffers daarvan zijn inmiddels de bloeddorstige Orphans.
Jij bent een zogenaamde ‘Traveler’ die dus een belangrijke missie moet uitvoeren. Je moet niets minder dan zielen oogsten, en in scheuren in de tijd duiken om zo informatie uit fragmenten van het verleden te onttrekken. Het hoofdpersonage is iets tussen mens en robot. Haar monotone stem en onverschilligheid sluiten perfect aan bij de brutalistische architectuur van de omgevingen. Ze leeft enkel voor haar functie en juist vanwege die emotionele afstandelijkheid werd ik tijdens het spelen alleen maar meer in deze unieke setting gezogen.
Bloober Team is inmiddels vrij ervaren in het maken van horrorgames en ze begrijpen daarom waarschijnlijk maar al te goed dat zelfbeheersing een essentieel element is in dit genre. Cronos is een degelijk third-person shooter, maar de ontwikkelaar heeft ervoor gekozen om je niet te overspoelen met tegenstanders. Er zijn genoeg segmenten waarin je vooral materialen vergaart en lore zit te lezen. Dat maakt de momenten waarin je wél zo’n gruwelijke Orphan tegenkomt des te spannender.
Cronos is qua gameplay wel vrij rechttoe-rechtaan, maar ook deze game heeft zo zijn eigen gimmick. Verwacht geen ingewikkelde systemen zoals in Dead Space, waarin je monsters strategisch moet ontleden, of de mix van puzzels en soms complexe mechanieken van de Resident Evil-games. De gimmick van Cronos is dat de Orphans op zoek gaan naar lijken van eerder of net gestorven monsters. Als ze er eentje vinden gaan ze fuseren en dat resulteert in een veel sterkere Orphan. Je kunt uiteraard het proces onderbreken door op zo’n Orphan te schieten, of helemaal voorkomen door lijken te verbranden. Brandstof daarvoor is uiteraard beperkt. Dat extra laagje gameplay geeft de game net genoeg eigenheid.
Bloober Team heeft daarbij de game goed gebalanceerd. Dit soort horror-games draaien om schaarste en spanning. Aan de ene kant moet je genoeg materialen – denk aan heal-items en kogels – aan de speler geven om echte frustratie te voorkomen, maar tegelijkertijd moet je er ook voor zorgen dat spelers altijd een beetje stress ervaren. Cronos had van mij iets gieriger mogen zijn, al voelt kostbare middelen verspillen alsnog als een dreun. De upgrade-mogelijkhedenbomen van wapens hadden ook spannender mogen zijn; 0.3 seconde sneller herladen is bijvoorbeeld lang niet zo cool als een compleet nieuwe functie. De upgrades die je kunt kopen zijn dus enkel voorspelbare dingen zoals ‘meer schade’ en ‘grotere magazijn’.
Cronos blijft tot het einde interessant, vooral dankzij de intense dystopische setting. De verwoesting is ook visueel indrukwekkend vanwege het feit dat bepaalde omgevingselementen in een soort gefragmenteerde limbo lijken te bestaan. Delen van vernietigde wolkenkrabbers zweven zonder ondersteuning in de lucht, met daarachter steeds weer de bloedrode hemel. Jammer genoeg wordt het verhaal gaandeweg wel wat minder krachtig. Veel van de aantrekkingskracht van het narratief schuilt namelijk in het mysterie van het geheel – wie ben jij? Wat doe je hier? En wat is er in hemelsnaam gebeurd? Het is niet eens dat de antwoorden op deze vragen onbevredigend zijn, maar het spel vertelt je uiteindelijk iets te veel waardoor iets dat vreemd was meer gewoontjes wordt.
Conclusie
Cronos: A New Dawn voelt als een mengelmoes van allerlei toppers van het genre. Toch weet het dankzij de unieke setting ook een eigen smoel te creëren. Het complete pakket is net iets te simplistisch om een overweldigende indruk achter te laten, maar het is nog steeds gewoon een lekkere horror-game die voor een paar prettige, oncomfortabele avonden zorgt.
9.1
8.3
353 
7)
06-09-2025 00:49