Hoewel ik graag mijn uren verlies in een cozy farming game, begin ik het genre ook een beetje zat te raken. Veel spellen lijken te veel op elkaar en qua kwaliteit weet er maar zelden iets echt in de buurt te komen van bijvoorbeeld Stardew Valley. Toen er in 2023 maar liefst twee nieuwe Rune Factory-games werden aangekondigd, krabde ik mezelf dan ook even achter de oren. Guardians of Azuma, één van die twee titels, die tevens belooft het genre wat op de schop te nemen, hebben we inmiddels onder handen kunnen nemen.



De fantasieboerderij
Rune Factory was altijd al nét even anders. De reeks droeg ooit de subtitel ‘A Fantasy Harvest Moon’, wat duidelijk maakte dat het meer was dan zomaar weer een nieuw boerderijtje bouwen. De games voegden RPG-actie toe met gevechten en monsters, wat voor een fijne afwisseling zorgde. Maar inmiddels zijn we bijna twintig jaar verder, en wat toen vernieuwend was, is tegenwoordig een beetje de norm geworden.

Met Guardians of Azuma probeert ontwikkelaar Marvelous Inc. de formule opnieuw wat op te schudden. Geen traditionele boerderij dit keer, maar een fantasierijke versie van Japan met een grotere nadruk op verhaal, compleet met cutscenes en flink wat dialoog. Het land van Azuma wordt geplaagd door een mysterieuze ziekte die de grond onvruchtbaar maakt, en jij, als Subaru of Kaguya, een protagonist met geheugenverlies, wordt eropuit gestuurd om de bron van deze vergiftiging op te sporen en het land te genezen. Je moet vier dorpen, elk representatief voor een seizoen, verbinden en de verdwenen goden opsporen. Het is geen bijster interessant plot voor een RPG. Sterker nog, eerder dit jaar mochten we aan de slag met Avowed, een spel dat ons nagenoeg exact hetzelfde plot voorschotelde.


Wat het verhaal verder niet helpt, is de Engelse voice acting, die op sommige momenten écht niet te om aan te horen is. Door de grotere focus op het verhaal kent de game deze keer veel meer ingesproken stemmen dan de voorgangers. Ik dacht dat die slechte Engelse anime-dubs uit de jaren 2000 verleden tijd waren, maar blijkbaar zijn die stemacteurs tegenwoordig bij Marvelous in dienst. Gelukkig kent de game de mogelijkheid om voor Japanse stemmen te kiezen, die een stuk lekkerder in het gehoor liggen. Ook deze zijn regelmatig vrij overdreven zoals we van Japanse stemacteurs gewend zijn, maar het verschil zit ’m in dat mijn oren niet bloeden van deze Japanse stemmen.

Een robbertje vechten
Qua gameplay doet Guardians of Azuma gelukkig veel goed. De vertrouwde mix van gewassen verbouwen en monsters bevechten is ook hier weer aanwezig en sommige dingen zijn zelfs verbeterd. Het groeien van gewassen gaat deze keer makkelijker dan ooit door de introductie van de zogenaamde overhead view, waarbij je zonder enige moeite razendsnel je zaadjes plant en water geeft. Je kunt het nog steeds op de traditionele manier spelen, zoals je misschien gewend bent van soortgelijke spellen, maar dat voelt in vergelijking echt vele malen trager. Leuk is hierbij wel dat bepaalde wapens of aanvallen je kunnen helpen deze processen te versnellen, maar dan is de overhead view alsnog een stuk sneller.


Die wapens komen overigens nog beter tot hun recht zodra je het dorp verlaat. In de wijde wereld barst het van de vijanden, waaronder oude bekenden en nieuwe creaties gebaseerd op Japanse mythologie. Denk hierbij aan een kappa die met een komkommer loopt te zwaaien of een kikker met een kek hoedje op. Ook zijn de baasgevechten die de game kent leuk om te doen, al worden ze zelden echt moeilijk. De liefhebber kan de game nog wat pittiger of juist makkelijker maken via de instellingen, wat de game leuk houdt voor spelers van ieder skill level.

Af en toe beland je in een grot of gebouw waar je even flink mag huishouden en dit is misschien wel mijn favoriete onderdeel van Guardians of Azuma. Hier voelt het namelijk écht alsof je op avontuur bent, in plaats van dat je een simpele boerenpummel bent met een zwaardje. Meerdere routes en hier en daar een simpele puzzel houden de reis gevarieerd en de schatkistjes en intrigerende kikkerbeeldjes waar je onderweg op stuit zorgen voor een leuk gevoel van ontdekking. Deze voorzien je overigens van blauwdrukken voor allerlei prullaria om je boerenland mee op te knappen of nieuwe wapens die je kunt laten maken door de smid. Een toffe toevoeging is de draak waarop je lekker door de lucht kunt vliegen. Hiermee reis je gemakkelijk van dorp tot dorp en kun je de vele kleine eilandjes in de lucht bezoeken.

Frisse wind?
Ook in dit deel is je relatie met de dorpsbewoners weer van groot belang. Niet alleen ga je in Guardians of Azuma op zoek naar een man of vrouw om later in de game mee te trouwen, maar zodra je een goede band met iemand hebt opgebouwd, kun je deze ook mee op pad nemen om je bij te staan tijdens je gevaarlijke avonturen. Je kunt je reisgenoten dus maar beter goed beschermen, mocht je er later nog mee in het huwelijksbootje willen stappen.


Ik mocht met de game aan de slag op de pc, waar ik dankzij een 4080 Super GPU een stabiele 120 frames per seconde uit de game wist te persen in een haarscherpe 4K-resolutie. Ook op de Steam Deck draait de game soepel wanneer je de instellingen wat aanpast, en je kunt hem daar makkelijk spelen met 60 frames per seconde. Zeker weten kan ik het natuurlijk nog niet, maar dit geeft mij het gevoel dat de game het ook prima zal doen op de Nintendo Switch 2. Wel had ik bij het opstarten wat problemen met het instellen van de juiste resolutie en de game wilde soms mijn tweede scherm als hoofdscherm gebruiken. Ik speelde voor deze review echter nog een iets oudere versie van de game, dus waarschijnlijk zijn deze problemen ondertussen al opgelost.

Uiteindelijk weet Rune Factory: Guardians of Azuma voor mij niet de frisse wind in het genre te blazen die het nodig heeft. Door de grotere focus op het verhaal lijkt de game je wat meer richting de RPG-kant van deze Rune Factory-ervaring te sturen, maar vergeleken met andere recente RPG’s is deze game niks bijzonders. Toch is Guardians of Azuma een game waaruit je makkelijk tientallen uren aan plezier kunt halen, helemaal als het weer straks weer wat beter wordt en je met een handheld device de tuin of het balkon onveilig kunt maken. Daarvoor is de game namelijk perfect, ook al presenteert het niet veel nieuws onder de zon.


Conclusie
Rune Factory: Guardians of Azuma is geen game die het genre op zijn kop zet, maar het is wel een fijne toevoeging aan de reeks. Met zijn vertrouwde mix van boeren en vechten, dungeon crawlen en een prachtige Japanse setting, is het perfect voor als je even wilt ontspannen. Het is geen must-play, maar zeker de moeite waard als je van het genre houdt en op zoek bent naar iets vertrouwds met een frisse uitstraling.