Guns of Fury is een game die Metroidvania gameplay combineert met graphics die zo uit een Metal Slug-game kunnen komen. Een interessante combinatie die voor een schappelijke vijftien euro in de Switch store te vinden is. Maar weet de game ook te overtuigen? Dat zocht ik voor jullie uit.

In de nabije toekomst is er sprake van een grote energiecrisis. Een wetenschapper genaamd Dr. Klaus ontwikkelt een zogenaamde Tetra Cell, een krachtbron waar de wereld mee gered zou kunnen worden. Maar helaas verdwijnt de wetenschapper op mysterieuze wijze en wordt zijn laboratorium opgeblazen. Een magnaat genaamd A. Easton is de hoofdverdachte. Het is aan jou om als huurling Vincent Fury orde op zaken te stellen.


Begint als sidescroller, wordt al snel een Metroidvania
Je avontuur als Vincent Fury lijkt de eerste paar minuten enorm op een standaard run-and-gunner. Je beweegt van links naar rechts terwijl je tegenstanders overhoop schiet met je pistool, gooit granaten om extra schade aan te richten en probeert zo goed mogelijk de vele kogels van je tegenstanders te ontwijken. Helaas word je gevangen genomen na een gevecht met een gigitantische mech en beland je in de gevangenis. Hier wordt meteen duidelijk dat Guns of Fury een andere game is dan je op het eerste gezicht misschien zou denken.

In plaats van verschillende levels te doorlopen en eindbazen naar het hiernamaals te sturen, zul je uit je gevangenis moeten ontsnappen en je een weg door verschillende locaties moeten vechten die allemaal met elkaar in verbinding staan. Guns of Fury is namelijk een Metroidvania waarbij je constant een nieuw gebied verkent, een paar upgrades verzamelt en vervolgens eerder bezochte gebieden met nieuwe vaardigheden verder kunt verkennen. Het spelprincipe komt op zich aardig tot zijn recht, hoewel ik tijdens mijn avontuur soms een beetje de weg kwijtraakte omdat het spel niet heel consequent is in je volgende bestemming aanwijzen. Soms heb je een oplichtend icoontje op je kaart terwijl je op andere momenten volledig aan je lot overgelaten wordt.


Weinig diepgang qua verhaal
Hoewel er een zekere opzet is bij de start van de game heeft het verhaal niet heel erg veel om het lijf. Hier en daar zijn wel computers te vinden die je een klein beetje achtergrondinformatie geven, maar afgezien van een paar zinnen kun je er niet heel veel uit halen. Gelukkig is de actie behoorlijk indrukwekkend. Aanvankelijk lijkt het inderdaad heel erg op een standaard Metal Slug-shooter, maar binnen een uur spelen merk je al dat granaten muren kunnen opblazen, dat bepaalde ladders en uitstekende stukken van muren niet toegankelijk zijn tot je een handschoen vindt die je helpt klimmen en zie je geregeld elektrische poortjes die je pas kunt openen wanneer je een geweer hebt gevonden wat elektrische kogels kan afvuren. Naast de upgrades voor je personages kun je ook een aantal sleutels vinden die je toegang geven tot mechs die elk zo hun unieke vaardigheden hebben. Zo is er een mech die kan vliegen, wat het bereiken van nieuwe gebieden wat makkelijker maakt.


Kleine minpuntjes
Om de wereld wat makkelijker te kunnen navigeren zul je gebruik moeten maken van je in-game kaart. Daarop kan je markers neerzetten voor punten waar je later terug moet keren. Een nadeel hierbij is overigens dat de game je een vrij beperkt aantal markers geeft om te gebruiken, waardoor ik na een aantal uren spelen al door mijn opties heen was. Het vervelende hieraan is overigens ook dat de markers niet veel meer dan een gekleurd vakje zijn, en ik zou het een stuk duidelijker hebben gevonden wanneer je een icoontje van bijvoorbeeld een deur of een trap op de kaart zou kunnen zetten, zodat je precies weet waar je naar terugkeert.

Guns of Fury kan vooral tijdens de boss fights best pittig zijn, maar je hebt een breed scala aan voedsel, verbanddozen en andere genezende items die je in de strijd kunnen houden. En natuurlijk de vele wapens die het gevecht makkelijker maken. Over de hele map zijn meerdere verkopers te vinden die je in ruil voor geld met alle liefde willen voorzien van nieuwe wapens en items. Van granaatwerpers, vlammenwerpers, napalmgeweren en machinegeweren tot verschillende soorten bommen, mijnen en andere explosieven, er is voor iedereen wel iets te vinden.


Grafisch indrukwekkend
Guns of Fury heeft dus wat kleine minpuntjes maar daar staat tegenover dat de presentatie enorm sterk is. De hoeveelheid explosies en mooi vormgegeven karaktermodellen en locaties maken veel goed. Het sound design mag daarbij ook niet ongenoemd blijven want de geweren klinken ook allemaal verschillend en de muziek die af en toe aanzet weet de juiste toon te raken. De verschillende gebieden die je bezoekt hadden misschien iets meer afwisseling kunnen bieden – aangezien je vooral reist tussen kampen, fabrieken en kleine dorpjes – maar gelukkig kan er veel kapotgeschoten worden en worden de gebieden niet heel statisch qua design. Daarnaast is het een pluspunt dat de gameplay best uitdagend wordt met inventieve platformactie, de game lekker speelt en voor een Metroidvania ook behoorlijk lang te spelen is. Ik deed veertien uren over mijn eerste playthrough en toen was er nog meer dan genoeg om te ontdekken. Zoals de verschillende eindes die je kunt verdienen.

Conclusie
Guns of Fury had hier en daar nog iets meer aandacht kunnen krijgen op het gebied van quality-of-life-opties. De map zou een stuk makkelijker te navigeren zijn met betere icoontjes om te plaatsen en het verhaal zou iets sterker naar voren kunnen komen. Gelukkig speelt de game heerlijk op de Switch, is de wereld leuk om te verkennen en weet de game vooral door latere upgrades van je uitrusting best veel afwisseling te bieden op het gebied van de gameplay. Ontwikkelaar Gelato Games mag naar mijn mening met recht trots zijn op wat ze met Guns of Fury hebben afgeleverd.